W teorii zniekształceń można znaleźć bardzo wyraźne przykłady jej funkcjonowania w świecie kazuistyki UFO. To, czego doświadcza świadek jest iluzoryczne, ale jednocześnie bardzo wiarygodne dla samego świadka. Ma na celu uchylić rąbek tajemnicy przed człowiekiem ,,psychicznego” pierwiastka Wszechświata.
Incydent z udziałem włoskiej kobiety, Jole Maltoni, doskonale dramatyzuje wszystkie zasady teorii zniekształceń, pokazując, że w bliskich kontaktach istnieje zjawisko psychologiczne, kierowane przez jak dotąd niezidentyfikowanego zewnętrznego przedstawiciela. W wyniku tego mistycznego połączenia z umysłem świadków, może zaistnieć wizja wizyty pozaziemskiej siły.
W Rawennie (Emilia-Romagna, Włochy), w nocy 3 września 1976 r., około godziny 01:00, pani Maltoni leżała w łóżku, gdy usłyszała odgłos dobiegający z zewnątrz. Wstała i rozejrzała się, ale nic nie znalazła. Patrząc przez okno, zobaczyła na dziedzińcu, między dwoma domami, dziwny obiekt w kształcie jajka z wypukłościami utworzonymi przez cztery lub pięć sfer. Patrząc uważniej, zobaczyła humanoida o wysokości 1,75 metra, który zdawał się mieć na głowie zabytkowy hełm w stylu rzymskim z centralnym wybrzuszeniem, jak gwóźdź. Twarz humanoida była gładka. Był ubrany jak „rzymski żołnierz”.
Oczywiste jest, że zniekształcenie nieświadomych elementów świadka jest doskonale odzwierciedlone w tym doświadczeniu. Aby dodać więcej eterycznych, „marzeń” elementów do tej niemal upiornej historii, istota nie wyświetlała nóg. I podobnie jak w wielu innych doświadczeniach z UFO i humanoidami, po prostu pojawiają się i znikają wprost magicznie. Ale kim lub czym jest czynnik zewnętrzny, który powoduje zniekształcenie? Z analizy bliskich spotkań możemy wywnioskować pewne aspekty:
1) Prawdopodobnie czynnik zewnętrzny jest „czymś” niematerialnym, połączonym z energią psychiczną, a jednak może wytwarzać trójwymiarowe obrazy środowiska, a nawet materii fizycznej (ślady, oparzenia itd.).
2) Wydaje się, że „agent” nie jest zainteresowany przekazem jakiegokolwiek inteligentnego komunikatu, który należy rozumieć jako przekaz intelektualny lub naukowy. Wizja jest spontaniczna i często niekontrolowana we wszystkich swoich elementach konstrukcyjnych
3) Informacje zawarte w bliskich spotkaniach - wygląd zewnętrzny humanoida i wygląd pojazdu lub jakakolwiek rozmowa oferowana podczas spotkania - są wynikiem zniekształcenia informacji pochodzących wyłącznie od człowieka.
4) Zniekształcenie jest konsekwencją interakcji (komunikacji) między psychiką świadka a agentem zewnętrznym.
5) Czynnik zewnętrzny jest w stanie dostroić się do ludzkiego umysłu, odczytać jego zawartość i zniekształcić informacje oraz przedstawić je w trójwymiarowy, a czasem fizyczny sposób, który w języku i treści jest bardzo podobny do snu.
6) Podczas bliskiego spotkania psychiczna komunikacja między zewnętrznym agentem a umysłem świadka jest kontrolowana przez nieznany czynnik, kontrolując i organizując elementy, aby nadać doświadczeniu pewną spójność, czasami dodając wspólne elementy z innych bliskich spotkań.
7) Ani akcja, ani scena, ani załoga bliskich spotkań nie jest określona ani przygotowana przed doświadczeniem. Treść anomalnych przeżyć jest wynikiem interakcji między czynnikiem zewnętrznym a psychiką świadka. Incydent z UFO powstaje w momencie, gdy dwa „umysły” są dostrojone, a następnie rozwijane.
Tylko kilka podstawowych elementów zapewnia zagraniczny agent z premedytacją. Reszta wynika z doświadczenia, kiedy zachodzi interakcja.
Nawet agent zewnętrzny nie jest w stanie przewidzieć treści bliskich spotkań.
Nieświadomość świadka przekazuje treść i produkuje wiele elementów i zachowań rzekomych „kosmitów” do woli, podobnie jak nasz umysł ze snami.
Z powyższego wynika, że świadek bliskich spotkań UFO znajduje się w „rzeczywistości A” (naszej znanej rzeczywistości), z rzeczywistości B (znacznie szerszej niż nasza), nieznany Agent Zewnętrzny komunikuje się z naszą psychiką. W wyniku tej „interakcji” powstaje nowa rzeczywistość poznawcza, na którą składa się połączenie obu, A + B.
W tym nowym wymiarze (A + B) wyświetlany jest „obraz”, który odtwarza fikcyjne spotkanie z istotami pozaziemskimi z psychicznych informacji, które Agent Zewnętrzny wyciąga z nieświadomości świadka. Ta rzeczywistość (A + B) współtworzy i łączy ze sobą elementy z zarówno nałożonych na siebie części rzeczywistości świadka i składników rzeczywistości B. W wyniku tego powstaje tymczasowa nowa rzeczywistość (A + B). Innymi słowy, ta nowa rzeczywistość (A + B) manifestuje się tylko w częściach, w naszej rzeczywistości (A), a pozostałe części pozostają w rzeczywistości B. Dlatego incydenty UFO zawierają podwójny skład, pozornie antagonistyczny, część fizyczną część psychiczna, ponieważ paradygmat ten nie objawia się kategorycznie w żadnej z dwóch rzeczywistości, w przeciwnym razie spotkania UFO byłyby epizodami czysto fizycznymi lub psychicznymi, ale nie byłyby połączone. To tak, jakby ten nowy wymiar zawiera elementy obu wszechświatów, bez możliwości konkretyzacji głębokiej rzeczywistości. Jak gdyby świadkowie znajdowali się na granicy obu rzeczywistości, nie będąc w stanie wyraźnie rozeznać treści rzeczywistości B i wytwarzać jedynie pewne mimowolne i niekontrolowane „zakłócenia”, które są konkretyzowane w projekcji, ponieważ ta nowa rzeczywistość (A + B) emanuje z niezwykłego połączenia, które tworzy złożoną „architekturę psychiczną”.
 |
| Schemat przedstawiający działanie bliskiego spotkania wg. Caravaca |
Dlatego podczas trwania doświadczenia UFO, "skutki" tej projekcji są rozdzielone między obie rzeczywistości (A) i (B), a więc czasami spotkania będą zawierać materię, a na innych nie, zależnie wyłącznie od interakcji każdego świadka i zdolność do „przeciągania” nowej rzeczywistości (A + B) w kierunku naszej (A). W ten sam sposób fizyczne ślady i ślady znalezione po wylądowaniu UFO mogą zawierać wielką niejednoznaczność, ponieważ tak naprawdę nie są one wytwarzane przez zjawisko fizyczne, takie jak te działające w rzeczywistości A.
Innymi słowy, mogliśmy znaleźć kilka śladów humanoidów w ich zejściu, inne ślady po prostu nie istniałyby, lub wręcz przeciwnie, przy starcie UFO, mogłyby przecinać roślinność, jak gdyby była widmowym zjawiskiem. Jeśli jednak doświadczenie, projekcja, tworzenie tej nowej rzeczywistości (A + B) jest w większości podzielone na rzeczywistość B, prawdopodobne jest, że są to epizody o szerokim spektrum psychicznym.
Stąd teoria zniekształceń uświadamia nam, że mamy do czynienia z paradygmatem poznawczym rzutowanym z nieznanej rzeczywistości (B), w którą jesteśmy włączeni, nawet jeśli nie zdołamy jej dostrzec. W tym wymiarze Agent Zewnętrzny jest w stanie „dostroić się” i „wejść w interakcję” z psychiką świadków i pokazać części tego ogromnego wszechświata psychicznego z szerokimi konsekwencjami dla człowieka. Ponieważ jednak ta interakcja zachodzi w sposób mimowolny i niekontrolowany, uniemożliwia prawidłowe rozróżnienie tego, co jest postrzegane na tym nowym etapie świadomości. Należy zauważyć, że Agent Zewnętrzny jest jedynie „nośnikiem”, który łączy nas z rzeczywistością B, i być może tylko jedną z wielu form, które nasza psychika ma dostęp do tego wszechświata mentalnego (zaburzenia psychiczne, zmienione stany świadomości, narkotyki, hipnoza, szamańskie podróże, kreatywność itp.). Chociaż we wszystkich tych przypadkach połączenie z rzeczywistością B jest nawiązywane bezpośrednio i jest bardziej prawdopodobne, że brakuje jakiegokolwiek rodzaju bytu fizycznego.
Autor: Jose Caravaca
Przekład i tłumaczenie: DK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz