UFO zakłócenia: droga do spotkania nowej rzeczywistości cz. 2

Jeśli jutro statek kosmiczny wyląduje w ogrodach Białego Domu pod ostrzałem tysięcy smartfonów, a istnienie życia pozaziemskiego zostanie oficjalnie potwierdzone, równie skomplikowane byłoby dla nas wyjaśnienie tysięcy incydentów ufologicznych zgromadzonych przez badaczy w ciągu ostatnich 7 dekad.

Faktem jest, że zjawisko UFO przedstawia kilka niewiadomych trudnych do rozwiązania, mimo że mieliśmy hipotezę o pozaziemskości traktowaną już jako pewnik. Przede wszystkim dlatego, że w swoich licznych pozorach UFO prezentują aspekty pozornie nie do pogodzenia z naszą nauką. Ponieważ wydają się być w połowie zjawiskami fizycznymi, a w połowie psychicznymi. Jakby manifestowały się w rozmytej granicy między rzeczywistością a wyobrażeniem. Dlaczego to mówimy? Mnóstwo raportów ilustruje istnienie setek ras obcych o różnym wzroście, wyglądzie fizycznym, odzieży itp. Podobnie jest z latającymi spodkami o najróżniejszych i najdziwniejszych kształtach i rozmiarach. Nie wspominając już o absurdalnym i niepokojącym zachowaniu pokazanym w niezliczonych przypadkach przez nieuchwytną załogę UFO, która wydaje się szalona lub ma duże poczucie humoru. Ten międzygalaktyczny bełkot nie jest w stanie skomponować globalnej fabuły, która mogłaby zjednoczyć się w jedną spójną historię na podstawie co najmniej kilkunastu z tych incydentów. Nie wspominając o przypadkach, w których rejestrowane są postrzegania pozazmysłowe, kontakty telepatyczne, dziwne sny, zjawiska paranormalne, poltergeist itp., które całkowicie pozostawiają nasze postawione pytania o naturę tych zjawisk bez jednoznacznej odpowiedzi. To tak, jakby zjawisko UFO było ponownie uruchamiane w każdym odcinku, pokazując nieskończone i nieprzewidywalne warianty tej samej koncepcji; czyli motywu wizytacji kosmitów. Więc z czym mamy do czynienia? Czy są to pozaziemscy astronauci, czy przeciwnie, mamy do czynienia z czymś innym?

Efekt architektury psychicznej

Dziesiątki badaczy wskazują, że ufologiczny paradygmat nie ma nic wspólnego z hipotetyczną obecnością kosmitów na naszej planecie, a przypadki te dostarczają nam wielu wskazówek, które pokazują, że zjawisko to zawiera w sobie niezwykły „psychologiczny” element. Zagłębiając się w tę przesłankę, moja teoria zniekształceń chce pójść jeszcze dalej, analizując przypadki i próbując znaleźć ukryte wskazówki. Po szczegółowej analizie setek wydarzeń doszliśmy do wniosku, że pojawienie się UFO i bliskie spotkania są wynikiem skomplikowanej „architektury psychicznej”, która powstaje w wyniku połączenia nieznanego zewnętrznego agenta z umysłem świadków. W wyniku tego dostrajania trójwymiarowy obraz jest „rzutowany”, nie do odróżnienia od otaczającej go rzeczywistości, która zawiera wszystkie elementy opisane w spotkaniu z UFO. Chociaż musimy jasno powiedzieć, że większość tej scenografii byłaby zbudowana z materiału psychicznego, który zewnętrzny czynnik wyciąga z psychiki obserwatorów (wspomnienia, hobby, kultura itp.). Dlatego wyjaśniałoby to od samego początku, dlaczego większość incydentów jest niematerialna i ma efemeryczny wygląd, w którym „okupanci” i ich „maszyny” nie pozostawiają śladów i mogą przechodzić przez przeszkody. Wydarzenia UFO są nieprzewidywalne poza podstawowym szkieletem, który jest rejestrowany w prawie wszystkich incydentach; „coś” będzie widoczne na niebie, wyląduje i z tego „czegoś” zejdą jego mieszkańcy. Ale niewiele więcej można się spodziewać, ponieważ treść doświadczeń będzie „estetycznie” różna w zależności od narracji, ponieważ postacie (humanoidy, byty, okupanci ...) i przedmioty (latający spodek) projekcji są przekształcane przez indywidualny udział każdego świadka. Tak więc jest to projekcja „wyprodukowana” w momencie połączenia z inteligentnym czynnikiem zewnętrznym, nic, co wydarzyło się podczas doświadczenia UFO, nie jest zgodne z rzeczywistością empiryczną, ani nie ma fizycznej ciągłości w naszym wszechświecie po zakończeniu spotkania. Innymi słowy: humanoidy, statek i działania zarejestrowane w epizodzie ufologicznym nie istnieją naprawdę poza ich ulotną obecnością podczas projekcji przed świadkami. I dlatego niewiele motywów z tych zdarzeń powiela się później w innych przypadkach. Po prostu dlatego, że nic nie istnieje poza „projekcją” stworzoną na tę okazję. A w nadchodzącym spotkaniu z UFO, poprzez zmianę „źródła” (świadka), z którego wyłaniają się główne elementy wizualne tworzące projekcję, doznanie prawie ponownie rozpoczynane od zera.

Teatr kosmiczny

Okładka najnowszej książki Jose Caravaca

Badacze UFO mogą badać tylko „podczas”, ponieważ „przed” i „po” projekcji po prostu nie istnieją. I to z powodu owego „mechanizmu psychicznego” do tej pory nie byliśmy w stanie ustalić wielu solidnych domysłów na temat UFO, ponieważ ich działanie jest spontaniczne, nie jest z góry zaplanowane i faktycznie koordynowane nie przez samo zjawisko, ale przez kreatywność każdego świadka, który wchodzi w interakcję z inteligentnym czynnikiem zewnętrznym. Wszystko jest „tworzone” i „rzutowane”, sam moment połączenia ludzkiej psychiki z tym nieznanym detonatorem, od estetyki domniemanych kosmitów po ich zachowanie. W każdym odcinku ufologicznym jesteśmy świadkami wznowienia koncepcji „wizyty pozaziemskiej” pod szczególną „optyką” każdego świadka, który modyfikuje do nieskończoności wewnętrzny szkielet, który określa ten paradygmat (statek i okupant pozaziemski). A jego wyraźnie absurdalny element, ochrzczony przez genialnego badacza Ignacego Darnaude'a jako „teatr kosmiczny”, z brakiem logiki działań i dialogów, byłby konsekwencją tego wspólnego mentalnego tworzenia w procesie podobnym do tego odtwarzanego na etapach snu . I nie miałyby innego znaczenia poza tym, że jest produktem skomplikowanego procesu psychicznego. Dlatego bliskie spotkania z UFO są nieprzewidywalnymi zjawiskami. Poważnym błędem byłoby przeanalizowanie i porównanie kazuistyki UFO jako całości, która wyraźnie przedstawia absurdalne i niepowiązane epizody, ponieważ prawdziwe znaczenie tych doświadczeń może być interpretowane / dekodowane tylko na poziomie indywidualnym, indywidualnie dla każdego przypadku, uwzględniając nieświadomy wpływ świadka na jego konformację. Tylko poprzez zrozumienie, że są to globalne doświadczenia, ale subiektywizowane przez aktywne uczestnictwo psychiki każdego świadka, usuniemy wszelką tajemnicę z tych spotkań. Obecność lub nieobecność materii w incydentach, która powoduje ślady lub wymierne skutki dla środowiska lub ludzi, byłaby zdeterminowana zdolnością każdego świadka do „pobudzenia” swojego spotkania tak, aby jego części były najwyraźniej prawdziwe. W ten sposób, rozumiejąc, że obserwatorzy bardzo aktywnie uczestniczą w obserwowanych, jako współtwórcy zjawiska i że nie są zwykłymi widzami, można by wyjaśnić, że przed umieszczeniem tych samych elementów na scenie, w niektórych przypadkach znajdujemy ślady , ślady stóp, oparzenia, urazy itp., aw innych nie. A co lub kto powstaje z tego fenomenu?

Jeśli chodzi o pochodzenie tych manifestacji, możemy powiedzieć, że przez stulecia, pod różnymi nazwami, ludzie mieli różne spotkania ze stworzeniami, istotami i nieznanymi istotami (demony, anioły, wróżki, chimeryczne stworzenia itp.). To postrzeganie z czasem uległo modyfikacji. Ta ewolucja w wyglądzie zewnętrznym nie jest zgodna z doskonałym kamuflażem tego zjawiska, ale jest owocem własnego udziału człowieka w jego stworzeniu. Ponieważ nie może być inaczej, wszystkie objawienia w różnych kontekstach są zsynchronizowane z zainteresowaniami, postępami i kulturą czasu. W ten sam sposób, w jaki informacje uzyskane z tych manifestacji nie przestają być jedynie wypaczeniem ludzkich pojęć i idei. Środek zewnętrzny służy jako idealny katalizator dla naszej psychiki do sporadycznych „kontaktów” z inną rzeczywistością, która wymyka się naszym zwykłym zmysłom. Z tych nieodkrytych wymiarów, które współistnieją z naszym, inteligentny czynnik zewnętrzny będzie próbował poprzez wiele różnych kontaktów komunikować się z ludźmi (indywidualnie), aby pokazać nam uśpione aspekty naszej świadomości, a może po prostu służyć jako ukryty przewodnik po ogromnym i nieznany wszechświecie. Możemy domniemywać, że to, co wyłania się z bliskich spotkań jest jedynie wyrazem „zakłóceń” spowodowanych przez nasze niekontrolowane zanurzenie w tej podróży po drugiej stronie.

Autor: Jose Antonio Caravaca

Żródło: caravaca102.blogspot.com

Przekład i tłumaczenie: DK